[1]ـ ابن قعنب مى گويد.
[2]ـ بحارالانوار، ج 35، ص 8.
[3]ـ ارشاد مفيد ص 3.
[4]ـ پاره آخر خطبه 234، نهج البلاغه فيض، صفحه 802.
[5]ـ سيره ابن هشام، ج 1، ص 245 و نيز: الغدير، ج 3، ص 240 ـ 220 روايات بسيار در اين زمينه از كتب معروف اهل سنت نقل كرده است.
[6]ـ تاريخ طبرى، ج 3، ص 1174 ـ 1171 و نيز : مجمع البيان، ج 7، ص 206 .
[7]ـ سيره ابن هشام، ج 1، ص 483 ـ 480.
[8]ـ سوره بقره، آيه 207.
[9]ـ تاريخ طبرى، ج 3، ص 1234 ـ 1232.
[10]ـ ارشاد مفيد، ص 23 ـ 22.
[11]ـ ارشاد مفيد، ص 45 ـ 43.
[12]ـ بحارالانوار، ج 20، ص 205.
[13]ـ ارشاد مفيد ص 58 ـ 57.
[14]ـ ارشاد مفيد، ص 16 ـ 15.
[15]ـ سوره مائده، آيه 3.
[16]ـ الغدير، ج 1، ص 11 ـ 9.
[17]ـ وسائل، ج 11، ص 79.
[18]ـ وسائل، ج 11، ص 80.
[19]ـ سفينة البحار، ج 1، ص 672 ـ 671.
[20]ـ مروج الذهب، ج 2، ص 298.
[21]ـ مروج الذهب، ج 2، ص 304.
[22]ـ مروج الذهب، ج 2، ص 331.
[23]ـ احتجاج طبرسى چاپ جديد، ج 1، ص 312.
[24]ـ سوره مائده، آيه 93.
[25]ـ ارشاد مفيد، ص 97.
[26]ـ سوره احقاف ، آيه 15 .
[27]ـ سوره بقره، آيه 233 .
[28]ـ مناقب، ج 2، ص 192، ط نجف.
[29]ـ ارشاد مفيد، ص 9.
[30]ـ عيون اخبارالرضا، ج 1، ص 297.
[31]ـ ارشاد مفيد، ص 151.
[32]ـ ارشاد مفيد، ص 8.
[33]ـ ارشاد مفيد، ص 5 ـ بحارالانوار، ج 42، ص 281.
[34]ـ اصول كافى، ج 1، ص 298.
[35]ـ نهج البلاغه، ج 2، ص 47، ط دمشق (البته با اين توجه كه مطالب اين وصيت، كوتاه و به گونه نقل به مضمون ترجمه شده است.)
- << قبلی
- بعدی