ـ من و شما هردو مسئوليم، چه مى گوييد؟
ـ گواهيم كه ما را تبليغ كردى و در اين راه چه بسيار كوشيدى، خدا ترا بهترين پاداش دهد!
ـ آيا به يگانگى خداوند و پيامبرى بنده اش محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) گواهى نمى دهيد؟ و به راستينى بهشت و دوزخ و مرگ و رستخيز و زندگى پس از در گذشتن؟
ـ گواهى مى دهيم.
ـ خدايا گواه باش.
آنگاه رو به سوى مردم كرد و باز فرمود:
ـ مردم! من و شما كنار كوثر يكديگر را خواهيم ديد; هشيار باشيد كه پس از من با دو «گوهر گرانبها» چگونه خواهيد بود؟
ـ اى پيامبر خدا، آن دو، چيست؟
ـ كتاب خدا و اهل بيت من. پروردگار من خبر داده است كه اين دو از هم نَگُسلند تا كنار كوثر به من برسند... از آنان پيشى مجوييد كه هلاك خواهيد شد و هم باز پس نمانيد كه باز موجب هلاكت است.
در اين هنگام دست امير مؤمنان حضرت على(عليه السلام) را برافراشت تا مردم همه او را ببينند و باز شناسند; پس آنگاه در همان حال فرمود:
