- اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- همه صفحات
طبيعت مجموعه اى از پديده هاى مادّى است كه با پيوند و ارتباط با يكديگر، جهان طبيعت را به وجود آورده اند.
طبيعت، آيه اى از آيات حق و زبان گوياى علم، قدرت، تدبير و صحنه مشيّت و قضا و قدر الهى است.
«إنّ فى خَلْقِ السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَاخْتِلافِ الْلَّيْلِ وَالنَّهارِ لاِيات لاُِولِى الأَلْبابِ[131]; به حق، در آفرينش آسمانها و زمين و رفت و آمد شب و روز آيات و نشانه هايى (بر وجود، وحدت، علم، قدرت و حكمت خالق و صانع متعال) براى صاحبان عقل است.
انسان در رابطه با «طبيعت» دو نوع بهره گيرى مى تواند داشته باشد
1. بهره گيرى مادّى
2. بهره گيرى معنوى
شرط صحيح بهره گيرى ها در پرتو اخلاق حسنه امكان پذير است، كه به توضيح آنها مى پردازيم.
بهره گيرى مادّى
انسان نيازهايى دارد كه جز به وسيله طبيعت برطرف نمى گردد; برخى از نيازهاى انسان به پديده هاى مادّى به گونه اى است كه با چشم پوشى از آنها قادر به ادامه حيات نيست; مانند: هوا، آب، غذا، و احياناً لباس و مسكن. قرآن راجع به اين رابطه مادّى سخن گفته و در برخى از آيات به صورت كلّى و در بعضى ديگر به منافع جزيى ـ كه انسان از زمين و آسمان مى برد ـ اشاره فرموده است، مثلاً:
