- اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- همه صفحات
نفس در سير حركت خود بايد غايتى داشته باشد. غايت، يا خود است، (حركت از نقص به نقص. كه اين حركت مساوى است با سكون و ماندن) يا طبيعت است; كه اين هم باطل مى باشد، زيرا روح از سنخ طبيعت نيست و حركت آن از سنخ حركتهاى مادّى نمى باشد. بنابراين، غايت، طبيعت نيست; بلكه غايت همان مبدأ است; كه اين امرى صحيح مى باشد. انسان با توجّه به خود، مبدأش را شناخت وبا توجّه به خود، معادش را نيز مى شناسد. بر اين اساس، سومين ثمره توجّه به خود، شناخت معاد است.
انسان در رابطه با خود، در گام اوّل و دوم خودش را مى يابد وبا خود آشنا مى شود; انسان آشناى با خود به لحاظ حبّ ذات، توجّه دقيق به مصالح و مفاسد فكر و عمل مى كند. اين جاست كه از حكم عقل و دين خارج نمى شود.
غفلت
نقطه مقابل «توجّه والتفات به خود»، «غفلت» است. در اين مورد به چند مطلب اشاره مى كنيم:
1. غفلت چيست؟ 2. اثرات غفلت بر نفس. 3. راه نجات از غفلت.
غفلت چيست؟
غفلت به معناى فراموش كردن، بى خبر گشتن، نادانستن چيزى و نادانى است.[67]
غفلت از خود، خود فراموشى و جهل به خود است. غفلت از آخرت، فراموشى آخرت يا نادان بودن نسبت به آخرت است.
