- اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- همه صفحات
آفريده نشدم تا خوردن طعامهاى پاك مرا مشغول سازد. مانند حيوان بسته شده كه همّت آن علف خوردن است، يا حيوان رها شده كه كارش به زدن خاكروبه است تا چيزى يافته بخورد تا شكنبه را از علفهاى آن پُر سازد و از آنچه برايش در نظر دارند، غفلت دارد. يا اين كه بى حاصل و بيهوده به خود واگذاشته شوم، با عبث بازگذاشته شده و يا ريسمان گمراهى را بكشم; يا در راه سرگردانى بيراهه روم.
بنابراين، انديشه اخلاقى در فرهنگ اهل بيت(عليهم السلام) بر اين استوار است كه انسان موجودى بلا تكليف و به خود واگذاشته شده نيست تا هرگونه صفاتى را كسب نمايد; بلكه آفريده شده تا در پى كسب فضايل انسانى باشد.
در حقيقت، ائمه(عليهم السلام) مروّج فضايل اخلاقى برمحور خداپرستى هستند و امثال نيچه، فرويد، راسل و هابز، مروّج اخلاق دنيوى بر محور هوا پرستى مى باشد. بر ما وظيفه است كه امام معصوم(عليه السلام) را اسوه اخلاق انسانى و فضايل معنوى قرار دهيم و در رفتار، گفتار و افكار پيرو آنان باشيم.
امام صادق(عليه السلام) از آباء طاهرينش(عليهم السلام)، از پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) چنين نقل مى فرمايد: «إنَّ أئمَّتكم قادَتُكُم إلى اللّه فَانْظُرُوا لِمَن تَقْتَدُونَ فى دينِكُمْ وَصَلاتِكُمْ»[32]; همانا پيشوايان شما، پيشروان شما به سوى خدا هستند; پس نظر كنيد، به چه كسى در دينتان و نمازتان اقتدا مى كنيد.
اسلام اخلاق عملى است
اخلاق عملى عبارت است از آنچه در حيطه اراده و اختيار قرار مى گيرد. اين كه كدام عمل و صفت نيكوست و كدام زشت، در حيطه اراده و اختيار ما نيست. ونيز اين كه كدام صفت و عمل شرط كمال وجودى، و چه صفت و عملى شرط نقص وجودى است، خارج از اراده و اختيار انسان مى باشد; امّا اين كه بايد راستگو، و امانتدار، داراى حسن خلق و مكارم اخلاق باشيم، تحت اراده و اختيار ماست.
