- اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- همه صفحات
امام صادق(عليه السلام) فرمود: «ألصَّبْرُ مِنَ اْلإِيْمـانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ، فَإذا ذَهَب الرّأسُ ذَهَبَ الْجَسَدُ كَذالِكَ إذا ذَهَبَ الصَّبْرُ ذَهَبَ اْلإِيمـانْ»[296] صبر نسبت به ايمان، به منزله سر نسبت به بدن است، هنگامى كه سر از تن جدا شود، بدن فاسد مى گردد و زمانى كه صبر نباشد، ايمان هم نخواهد بود.
وَقِلَّةِ الْقَنـاعَةِ
برخى بيان داشته اند: اصل «قناعت» از «قناع» به معناى چيزى است كه سر به وسيله آن پوشيده مى شود. پس، قناعت كرد تا ساتر و پوشش فقر باشد.[297] و به معناى «راضى شدن و بسنده كردن به مقدار كم» و نيز «خشنودى نفس به آنچه از روزى و معاش قسمت او مى شود» نيز آمده است.[298]
قانع بودن، مانع تلاش و فعاليت در جهت سود رسانى به اجتماع و بالا بردن سطح زندگى نيست. و بسنده كردن به آنچه خداى متعال روزى كرده، بدين معناست كه انسان به خاطر زيادتى در اموال و موقعيت اجتماعى و ارتقاى مقام دچار افراط نشود، زيرا لازمه آن پيدا شدن صفت حرص و طمع در وجود انسان است با آثارى منفى در امور دنيوى، كه انسان را به ارتكاب اعمالى وا مى دارد كه موجب دورى از خدا مى گردد.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «از حرص بپرهيزيد كه پيشينيان شما در نتيجه حرص هلاك شدند; حرص آنها را به بخل وادار كرد و بخيل شدند; به بريدن از خويشاوندان وادار كرد، از خويشاوندان بريدند، به بدكارى وادارشان كرد، بدكار شدند.»[299]
