رسالت جهانى
حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)
دوره چهار ، شماره پنج
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 2 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نام جزوه : رسالت جهانى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)
نويسنده : هيأت تحريريه مؤسسه در راه حق
ناشر : مؤسسه در راه حق قم - تلفن 2-7743221
تيراژ: 20000 جلد
نوبت چاپ : مكرّر
تاريخ چاپ : 1378 هـ ش
قطع: جیبی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 3 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اسلام دين شرق و غرب
اسلام از روز اوّل چون چشمه ى صاف و زلالى، ظاهر شد و آنگاه رفته رفته بر پهنا و ژرفاى آن افزوده گشت و سرانجام به صورت جويبار و رودخانه ى عظيمى درآمد كه در سرزمين هاى مختلف، بشريت را آبيارى مى كرد و انسانها را سيراب مى ساخت. و هم اكنون نيز هر چه پيشتر مى رود، عميق تر و وسيع تر مى گردد و به راستى مى تواند چركينى همه ى سنتهاى غلط را بشويد و مردم را در هر زمان و مكان، به راه هدايت رهنمون باشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 4 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اسلام، عليرغم سياست هاى استعمارى جهان به پيش مى رود و وارونه گوييها و فعاليتهاى دشمنان، به خاطر در هم كوبيدن پايه هاى اسلام نتوانسته است كارى از پيش ببرد.
اسلام، رمز پيروزى و عموميت را به دست دارد و با توجّه به آن قوانينوبرنامه هاى خودراپى ريزى كرده است.
آن راز بزرگ و آن رمز، مطابقت اسلام با فطرت انسانهاست كه همه به طور كلى از آن برخوردارند و اساس زندگى آنها بر آن استوار است.
بنابراين كسانى كه مى گويند: شرق، شرق است و غرب، غرب، پيامبر شرقى نمى تواند راهبرى غرب را به عهده بگيرد، سخت در اشتباهند زيرا شرق و غرب از نظر فطرت يكسانند و همانگونه كه شرقى محتاج دين فطريست، غربى هم نيازمند به آنست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 5 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
محمد(صلى الله عليه وآله)از مكّه، مردم جهان را به اسلام دعوت كرد.
آن روز كه شعار توحيد، به وسيله ى پيامبر ما، در فضاى تاريك مكه، طنين انداخت، تنها نظر پرچمدار اين نهضت، اصلاح منطقه ى حجاز و گروه عرب نبود، بلكه مأموريت داشت رسالت جهانى خود را از محيط عربستان شروع كنند.
شاهد آن، جمله ايست كه آن حضرت در آغاز دعوت عمومى خويش به نزديكانش فرمود:
«انى رسول اللّه اليكم خاصة و الى الناس عامة...».(1).
همانا من فرستاده ى خدايم به سوى خصوص شما و به سوى عموم مردم. همچنين آياتى از قرآن اين حقيقت را تأييد مى كند و اكنون به سه آيه ى زير توجه كنيد:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- كامل التواريخ، ج 2، ص 61، چاپ بيروت سال 1385 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 6 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 - قل يا ايهاالناس انى رسول اللّه اليكم جميعا...»(1).
بگو، اى مردم! همانا من فرستاده ى خدايم به سوى همه ى شما.
2 - «و ما ارسلناك الارحمة للعالمين...»(2).
نفرستاديم ترا مگر به منظور رحمتى - گسترده براى جهانيان.
3 - «... و اوحى الى هذا القرآن لانذركم به و من بلغ...»(3).
اين قرآن به من وحى شده است تا با آن شما و هر كس ديگر را كه قرآن به او برسد، بيم دهم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سوره ى اعراف، اعراف، آيه ى 158.
2- سوره ى انبياء، آيه ى 107 .
3- سوره ى انعام، آيه ى 19 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 7 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از آيات بالا آشكارا معلوم مى شود كه رسالت جهانى پيامبر، پس از ورود به مدينه و گسترش اسلام، طرح ريزى نشد، بلكه دعوت آن عمومى آن حضرت از روز اول براى عموم مردم در همه ى زمان ها و مكان ها، آغاز گرديد.
پيشواى ما امام صادق(عليه السلام)، در پاسخ مردى كه پرسيد چرا قرآن هر چه خوانده و درس داده ميشود تازه است؟ فرمود:
«خداوند قرآن را براى زمان و گروه ويژه اى نفرستاده است، بدين جهت تا رستاخيز در هر زمانى نو و پيش هر گروهى تازه است».(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سفينه البحار، ج 2، ص 413 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 8 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شاهد ديگرى بر جهانى بودن اسلام
پيامبر اسلام در سال ششم هجرت نمايندگان خود را به سوى زمامداران عالم فرستاد و با نامه هايى كه (محمد رسول اللّه(صلى الله عليه وآله)) بر تارك آن مى درخشيد، آنان را به اسلام دعوت كرد. اين نامه ها، همه معناى واحدى را در برداشتند و آن دعوت به توحيد و اخوت اسلامى بود.
و چون دعوت پيامبر، به فرمان خدا و براى هشدار دادن مردم بود، اثر عميق و قابل توجهى در آنان مى گذاشت، به طوريكه مردم حقجو و با انصاف اسلام را پذيرفتند. مانند نجاشى، مقوقس و ديگران(1).
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- كامل ابن اثير، چاپ 1385، ج 2، ص 210 - مكاتيب الرسول، ج 1 ص 31 - 30 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 9 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تحقيقاتى كه در زمينه ى جمع آورى نامه هاى تبليغى پيامبر(صلى الله عليه وآله) شده است، نشان مى دهد كه آن حضرت حدود 62 نامه به پادشاهان، بزرگان قبايل و ديرنشينان، براى دعوت به اسلام فرستاده است كه متن 29 عدد آنها در اختيار است(1).
و اينك نظرى به قسمتى از نامه هاى پيامبر:
1 - به كسرى، پادشاه ايران
«بسم الله الرحمن الرحيم
از محمد فرستاده ى خدا، به كسرى بزرگ فارس، درود بر رهرو هدايت و گرونده ى به خدا و رسولش، آن كه شهادت به يكتاپرستى و رسالت بنده ى خدا محمّد، بدهد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مكاتيب الرسول، ج 1،ص 41 - 35 و ص 182 - 90 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 10 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همانا من تو را به فرمان خدا به سوى اسلام مى خوانم، و من فرستاده ى خدا به سوى تمام مردم هستم تا دلهاى زنده را بيم دهم و كافران هم عذرى نداشته باشند. اسلام را بپذير تا در حصار صلح و سلامت قرارگيرى و چنانچه روى برتابى، گناه مجوس بر توست».(1)
2 - به هرقل پادشاه روم
«بسم الله الرحمن الرحيم
... من تو را به اسلام دعوت مى كنم، چنانچه در حصار محكم اسلام داخل شوى; در نفع و ضرر با مسلمانان شريكى... وگرنه مردم را آزاد بگذار تا اسلام را
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مكاتيب الرسول، ج 1، ص 90 - سيره ى حلبيه، ج 3، ص 227 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 11 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بپذيرند و يا جزيه بپردازند و مانع آنها مباش».(1)
(نامه هاى پيامبر منحصر به پادشاهان نبود بلكه براى ملتها و مذاهب مختلف هم مى فرستاد تا همه از طلوع خورشيد اسلام با خبر باشند).
3 - به زمامدار يمامه
«بسم الله الرحمن الرحيم
نامه اى است از محمّد پيام آور خدا، به سوى هوذه، درود بر كسى باد كه هدايت و راهنمايى راهنمايان دين را متابعت نمايد.
- تو اى زمامدار يمانه - بدان كه دين من تا آخرين نقطه كه بشر مى تواند بدان دست يابد پيشرفت مى كند،
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- محمد و زمامداران، ص 162 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 12 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پس دين اسلام را بپذير تا سالم بمانى...».(1)
4 - به يهوديان
«نامه ايست از محمّد، فرستاده ى خدا، برادر و همراه موسى بن عمران. خداوند او را به همان رسالتى كه حضرت كليم را مأمور ساخته بود فرستاده است. شما را به خدا و آنچه - الواح مقدسى كه - در طور سينا بر موسى فرود آورد... سوگند مى دهم:
آيا رسالت مرا به سوى جامعه ى يهود و جميع مردم، در كتاب آسمانيتان يافته ايد؟! اگر چنين است، پس از خدا بترسيد و اسلام را بپذيريد و اگر هم چنين چيزى را نيافته ايد معذوريد».(2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سيره ى حلبى، ج 3، ص 285 .
2- مكاتيب الرسول، ج 1، ص 172 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 13 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
5- به اسقف نجران
«به نام خداى معبود (و خداى) ابراهيم...
نامه ايست از محمد پيامبر خدا به اسقف نجران...
همانا من شما را از پرستش بندگان به بندگى و پرستش خداوند معبود حقيقى مى خوانم...».(1)
وظيفه ى ما، در ابلاغ رسالت اسلام
پيشرفت سريع اسلام، بيش از هر چيز مديون فعّاليتّهاى پى گير و شبانه روزى پيامبر عزيز ما(صلى الله عليه وآله) و ياران وفادارش مى باشد. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در راه تبليغ اسلام از دو نيروى مجهزّ استفاده كرد: يكى گويندگان زبردستى كه حقيقت اسلام را يافته بودند و به آن حضرت عشق و ايمان داشتند، و ديگر نامه هايى كه نشان دهنده ى
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- البداية و النهاية، ج 5، ص 53 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تعليمات حيات بخش و آيينه ى تمام نماى اسلام بود.
پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)، با نداشتن وسايل لازم، پيكهاى خود را به اطراف جهان فرستاد.
اكنون روح پيامبر ما، نگران جامعه ى مسلمانان است كه چگونه در راه رسالت اسلام فعّاليّت مى كنند و آيا براى عمومى كردن تعليمات اسلام از وسائل جديد و طرحهاى نو استفاده مى كنند؟
ما بايد براى ابلاغ رسالت جهانى اسلام همه ى نيروهاى خود را متمركز كنيم و از فداكاريهاى لازم در راه گسترش اسلام دريغ ننماييم، باشد كه برادران و خواهران شرقى و غربى را به اين چشمه ى حيات بخش رهنمون گرديم و از دنيايى فضيلت و خدمت برخوردار شويم. همان طور كه پيامبرعزيز ما(صلى الله عليه وآله)به على(عليه السلام)فرمود:
«... به خدا سوگند، اگر انسانى را خدا به دست تو
هدايت كند، از آنچه خورشيد بر آنها مى تابد و غروب مى كند براى تو بهتر است...».